IJszeilen

Na een week met te weinig wind was er vandaag genoeg wind om te ijszeilen. Ook genoeg om door de sneeuw te komen. Die wind was op het grote meer van het Bovenwater het beste. Het kleine meer werd gebruikt door de schaatsers.
Het was ook de laatste kans om het ijs op te kunnen, want de dooi komt eraan.

In de ochtend was ik de enige ijszeiler. Dat zal wel komen doordat het kampioenschap ijszeilen op het Tjeukemeer werd gehouden. Het ijs onder de sneeuw was nog steeds goed. Op sommige plaatsen was de sneeuw weggewaaid en daar kon snelheid gemaakt worden. Maximum snelheid op de GPS was 47 km/h.
Later hebben we de ijszeilers van scouting opgetuigd. Met de Isabella had ik pech. De surfmast is gebroken door te veel trekkracht op de schoot.
De oudste ijszeiler deed het nog prima. Als je het in je eentje deed, dan viel het niet mee om en de schoot en het stuur te bedienen, omdat hij scherp reageert op het stuur. Daarmee ervaar je het verschil van een stuurschaats voor of acher.

Met dank aan Jeroen voor het maken van de foto’s

Via de mail werd ik op de hoogte gebracht dat er in de Flessenpost van Nauticlink een artikeltje is geweid aan het ijszeilen en dan met name aan het zelfbouwen zoals beschreven is op de site van IJsspin.nl. Het bouwen van de Isabella wordt aangehaald.

Het uitdragen van doe-het-zelf ijszeilen wordt zo gesupport uit onverwachte hoek.

Ondanks de harde wind zijn we nog een tijdje het ijs op geweest. Het was wel even zoeken naar een kleiner zeil. Uiteindelijk is er een surfzeil van 5,9 m2 op gezet, dat helemaal niet optimaal getrimd was. Gezien de wind was dat niet zo erg. Het ging zo al hard genoeg. Het maken van bochten viel niet mee. Ze moesten heel ruim gemaakt worden, anders ging de ijszeiler schuiven, ook al vanwege het harde gladde ijs.

De Blokart op schaatsen had moeite zijn ijzers op het ijs te houden, terwijl er maar 3 m2 op stond. Hij ging wel heel hard!

Het was weer een heel leuke ervaring op het ijs te staan. Hopelijk gaat de wind een beetje liggen de komende dagen en blijft de sneeuw weg. Wat er nu valt zal er wel afgeblazen worden.

Met dank aan Anthony voor de foto’s.

Het ijs op het Bovenwater ligt er mooi bij: weinig sneeuw op het ijs. Gisteren ben ik nog niet het ijs op geweest met de ijszeiler. Het waaide erg hard en ik had er nog niet zoveel vertrouwen in, omdat er geen andere ijszeilers actief waren. In de loop van de middag werd er steeds meer geschaatst, zowel op het kleine meer achter het clubhuis als op het grote meer. Aan het eind van de middag verscheen de eerste DN op het ijs van een van de bewoners aan het water.

Met de jongelui van scouting hebben we de ijszeilers van de club op het ijs gezet. Dus die staan paraat.

Vandaag zal het er wel van komen het ijs op te gaan. Gezien de windsnelheid zal er wel gereefd gezeild moeten worden. Ik ben benieuwd!!

Op het industrieterrein Larserpoort langs de A6 bij Lelystad ben ik wezen straatzeilen op de Pascallaan. Deze staat loopt noord-zuid zodat je met oostenwind prima kunt straatzeilen. De windkracht was 3-4 beaufort en daarmee kon een behoorlijke snelheid opgebouwd worden.

Dit was ook weer een goede gelegenheid om het zeil te testen nu alle zeillatten er in zitten. Het ging heel goed, vond ik. Dankzij alle zeillatten bleef het zeil mooi vlak. Bij vlagen boog de mast vervaarlijk door naar opzij. Toch bleef hij goed staan op de mastvoet.

De snelheid was denk ik zo’n 45 km per uur. Met deze snelheid de bochten nemen was best spannend. Remmen valt niet mee en je hebt goede zolen onder je schoenen nodig om met de voeten te remmen.

Het stuurwiel (neuswiel) heeft behoorlijk te leiden gehad door het raken van de stoepband langs de straat. Het staat enigszins uit het lood. Het functioneert nog wel, maar zal toch weer hersteld moeten worden.

Rijko en kleinzoon Bram kwamen ook even kijken en hebben gefilmd en het commentaar ingesproken.

Hier vertrek ik met het andere zeil op de IceTender. Er zitten hier nog maar twee zeillatten in ht zeil. Dit verbeterde het al aanzienlijk. Bij hogere snelheid bolde het zeil niet meer tegen langs de mast.
Het geheel is nog niet tegen de krachten opgewassen die op de verstaging komt te staan. Het gevolg is een gebroken voorstag. De mast valt naast mij op het ijs. Het is terplekke niet te verhelpen. Gelukkig kan Jeroen mij helpen terug te komen. We maken een sleepje en zo kom ik weer terug met de uitrusting op de ijszeiler gebonden.

Er is nog een passende stag te vinden, zodat ik weer verder kan ijszeilen. Deze ervaring maakt wel dat ik dus naar dikkere verstaging moet omzien.

Marieke kwam langs met Bram en Thijs, die natuurlijk in de ijszeiler klommem. Ik denk maar zo jong geleerd, oud gedaan. Bram vond de schaatsboot van opa prachtig.

Er kan weer ge-ijszeild worden op het Bovenwater. Voor mij een extra motivatie om een ideetje uit te voeren dat al een tijd door mijn hoofd speelt.
Ik wil graag een vaste mast op de Icetender plaatsen. Niet dat de surfzeilen zo slecht gaan, maar je wil wel eens wat anders. Met een vaste mast is het zeil mogelijk vormvaster.

Ik had een aluminium mast en 16m BM zeil. De mastvoet moest nog bedacht worden. Hiervoor bleek een eerder gemaakte mastvoet goed brukbaar. Hieronder de mastvoet met de voet van de mast. De opstelling is weer zo dat de mast bewegingsvrijheid heeft naar voren en naar achteren en van links naar rechts.

Het BM zeil was natuurlijk te groot. Hieruit is een stuk genomen, zodat er een topzeil van ongeveer 5,6 m2 gemaakt kan worden. De lijken van het zeil zijn hergebruikt. Daardoor kan het zeil door de mast gevoerd worden. In het onderlijk zitten ook ringogen, zodat het zeil ook nog gemarld kan worden, als het zeilen met een losse broek niet bevalt. Aanvankelijk was het zeil te groot en moest er weer een stuk vanaf. Het resultaat staat hieronder. De praktijk zal bewijzen of het werkt.